Witaw w kolejnym moim akrtykule o Tarnowskich Górach! Dziś będzie o zabytkowej kopalni srebra.
Zwiedzanie rozpoczyna się w budynku nadszybia kopalni, gdzie znajduje się nowoczesne centrum edukacji o tarnogórskim górnictwie kruszców srebra, ołowiu i cynku. Można zapoznać się tu m.in. z metodami wydobycia metali oraz odwadniania podziemi. Oczy turystów przykuwa specjalna instalacja obrazująca działanie pierwszej na Górnym Śląsku maszyny parowej, którą do miasta sprowadzono pod koniec XVIII w. Niezwykłą atmosferę zwiedzania zapewnia klimatyczne oświetlenie pomieszczeń. Wędrując razem z przewodnikiem, turyści oglądają m.in. dawne narzędzia, płuczkę, lampy używane pod ziemią, kubły do transportu urobku, a nawet górniczą przenośną toaletę.
Powyższe informacje wziołem z gównej strony kopalni
Witam na moim blogu na którym znajdziecie mnóstwo informacji o moim mieście-
TARNOWSKIE GÓRY!
Mój pierwszy wpis pokaże Wam trochę historii tego miasta.
Tarnowskie Góry w przeciwieństwie do wielu innych miast na Śląsku nie powstały w okresie średniowiecznym. Epokę tę pamiętają za to m.in. Tarnowice, dziś nazywane Starymi i stanowiące dzielnicę miasta. To w ich pobliżu na przełomie XV i XVI stulecia doszło do odkrycia, które legło u podstaw Tarnowskich Gór. Na pół legendarna opowieść głosi, że miejscowy chłop Rybka podczas prac rolnych odnalazł bryłę wartościowego kruszcu. Skarbem tej ziemi, decydującym o jej rozwoju w kolejnych stuleciach, okazała się galena, czyli ruda ołowiu zawierająca domieszkę szlachetnego metalu – srebra.
Zgodnie z prawem, o wydobyciu bogactw naturalnych decydowali miejscowi władcy. Ziemią bytomską, w skład której wchodziły tereny przyszłych Tarnowskich Gór, rządził wówczas ostatni z Piastów opolskich – książę Jan II, zwany Dobrym oraz jego następca Jerzy, margrabia brandenburski z dynastii Hohenzollernów. Wydawane przez nich akty prawne, podejmowane inwestycje i sprowadzanie tu doświadczonych górników sprawiły, że istniejąca od drugiej dekady XVI wieku osada górnicza szybko rozwijała się i nabierała cech miasta, stając się przy tym ważnym ośrodkiem dla europejskiego rynku ołowiu. Górniczy charakter zdradzała m.in. nazwa miasta („góry” – kopalnie na polach „tarnowskich”, czyli tarnowickich), herb nadany w 1562 roku.
Odrodzenie górnictwa nastąpiło dopiero po przejściu spod panowania Habsburgów w granice Królestwa Prus w 1742 roku. Dzięki zaangażowaniu władz pruskich, reprezentowanych przez hrabiego Friedricha Wilhelma von Redena, w latach 80. XVIII wieku uruchomiono pod Tarnowskimi Górami królewską kopalnię rud ołowiu i srebra „Fryderyk” oraz bliźniaczo nazwaną hutę, gdzie przetapiano wydobyte rudy. Rok 1788, uznawany niekiedy za symboliczny początek industrializacji Górnego Śląska.
Po pierwszej wojnie światowej, w konsekwencji powstań śląskich i plebiscytu Tarnowskie Góry znalazły się w granicach państwa polskiego. Dwudziestolecie międzywojenne charakteryzowała rozbudowa stacji kolejowej, rozwój szkolnictwa i pierwsze próby wykorzystania poprzemysłowego dziedzictwa. Po wojnie udało się wreszcie udostępnić dla turystów podziemne obiekty – Sztolnię Czarnego Pstrąga (1957) i Zabytkową Kopalnię Srebra (1976). Oprócz zabytkowych obiektów przemysłowych w mieście działały inne zakłady przemysłowe. W jednym z nich, o nazwie „Fazos”, miał miejsce pierwszy na Górnym Śląsku strajk w sierpniu 1980 roku, czym Tarnowskie Góry zapisały się w dziejach odzyskiwania wolności. Dzisiaj to nieustannie rozwijające się miasto przyciągające nowych mieszkańców i inwestorów. Kameralny klimat Tarnowskich Gór zachwyca również coraz liczniej przybywających do miasta turystów.
Na dzisiaj to wszystko.
Zapraszam za tydzień na mój kolejny wpis.
Powyższe informacje pochodzą z głównej strony internetowej miasta Tarnowskie Góry.
